Nauðasamningar Exista og Bakkavör.

Í ljósi nýlegra frétta af umfangsmestu húsleitum Íslandssögunnar.

Sendi þessa áskorun á meirihluta stjórnar þann 14.Janúar síðastliðinn, sem hefur hingað til hafnað allri skoðun á þessum málum þrátt fyrir ítrekaðar tilraunir mínar.

Kæru meðstjórnendur.

Sendi hér með fréttaskýringu Spegilsins á Rás2,  á því hvað gerist við nauðarsamninga. Þetta er skylduhlustun fyrir alla stjórnarmenn okkar.

Þegar Eimskip fór í nauðarsamninga var sjálfkrafa lokað á það hvernig stjórnendur þurrkuðu upp allar eignir félagsins og hvernig stærsta, ríkasta og öflugasta fyrirtæki landsins varð eignalaust og leitt í þrot á örskotstundu.

Hið sama er að gerast með Exista. Bakkavararbræður hafa nú þegar hirt stærsta bitan af kökunni, á vildarkjörum sem hvergi þekkjast, á kostnað kröfuhafa ( sjóðsfélaga lífeyrissjóðanna ).

Haldið þið virkilega að nauðarsamningar komi til með að skila sjóðunum betri heimtur? Það er óvíst að heimtur af brunarústunum einum sem eftir standa innan Existu nái að dekka gríðarlegan rekstrarkostnað þeirra sem vilja stýra félaginu áfram.

Ég vil minna ykkur á að þau félög sem Exista menn ætla að mergsjúga til að standa við vonlausar skuldbindingar sínar, eru félög sem þurfa að lækka þjónustu stig og segja upp fólki, hagræða langt um fram þörf með hækkun á vöru og þjónustu og jafnvel yfir skuldsetja sig. Allt á kostnað almennings,sjóðsfélaga og félagsmanna VR.

Af hverju má ekki gera þessi móðurfélög upp sem engan tilgang hafa annan en að merg sjúga arðvænlegar rekstrareiningar sínar og númer eitt að halda leyndarhjúp yfir gegndarlausu fjármálasukkinu sem viðhaft var á kostnað almennings.

Við hljótum að spyrja okkur um tilgang framtakssjóðs lífeyrissjóðanna þegar lífeyrissjóðirnir sjálfir kvitta undir nauðarsamninga félaga, þar sem skrúðkrimmarnir selja sjálfum sér bestu bitana úr gjaldþrota móðurfélögum á vildarkjörum sem hvergi þekkjast.

Af hverju má ekki gera þessi félög upp?

Sjóðirnir sitja eftir með verðlaus skuldabréf sem þeir bókfæra sem milljarða eign. Stjórnendur halda andlitinu, tímabundið. Tapinu dreift á kostnað sjóðsfélaga og engin kemst að hinu sanna um  gegndarlausan rekstrarkostnað og vafasöm tengsl æðstu stjórnenda.

Spillinguna er líklega ekki að finna innan sjóðanna sjálfra en vafalítið hafa stórfyrirtækin sem sjóðirnir fjárfestu í verið örlátir við stjórnendur þeirra. 

Það er ekki spurning um hvort Exista verði rannsökuð sérstaklega heldur hvenær. Ég hef sjálfur, sem sjóðsfélagi, kært söluna á Bakkavör úr Existu . Kaupþing fylgdi í kjölfarið tveimur vikum seinna og kærði sama gjörning.

Fleiri kærur eru til skoðunar og fleiri eru á leiðinni.

Þetta verður í síðasta skipti sem ég skora á meðstjórnendur mína og stjórnarmenn okkar í LV til að taka af skarið og gera eitthvað í málunum.

Ég skora á ykkur öll að taka höndum saman og segja nei við nauðarsamningum Existu. Látum stjórnendur þessara félaga og vildarvini þeirra, ekki hafa okkur að fíflum.

Þessi keisari er án klæða svo mikið er víst.

Að lokum vil ég minna á fyrri bréf mín til ykkar þar sem ég hef margbent á tengingar stjórnenda sjóðsins við þessi félög. Það eitt að kauphöll Íslands er búið að marg áminna og sekta stjórnendur félagsins og félagið sjálft, fyrir misvísandi lögbundna upplýsingagjöf hlýtur að gefa tilefni til tortryggni í garð þessara aðila. Það virðist ekki vera orð að marka þessa menn. Samt er broslegum áætlunum þeirra um heimtur tekið sem heilögum sannleik. 

Fyrirtæki tengd tveimur fyrrverandi stjórnarformönnum LV eru meðal stærstu skuldara Kaupþings.

Stærstu eigendur Kaupþings og Existu eru langstærstu skuldarar LV.

Það er krafa mín sem sjóðsfélagi að fá allt upp á borðið. Treystum ekki sama glæpalýðnum og kom okkur í þau vandræði sem þjóðin stendur frami fyrir í dag. Þessir menn hafa sýnt þjóðinni fádæma hroka og er meira umhugað að koma undan eignum og fjármunum en að hjálpa til við að slökkva eldana sem þeir sjálfir kveiktu.

Hvað í ósköpunum fær ykkur til að trúa því að þessir menn beri hag sjóðsfélaga fyrir brjósti?

Virðingafyllst.

Ragnar Þór Ingólfsson

Stjórnarmaður í VR.

Athugasemdir

[Árni Gunnarsson, 27.1.2010 kl. 10:35]

Þessi pistill þinn Ragnar ásamt meðfylgjandi áskorun er sönnunargagn í mínum huga.

Sá sem les þetta og hafnar þeim augljósu rökum sem þarna er bent á í ljósum og skýrum texta hlýtur að hafa einhvern hag af því sjálfur að láta kyrrt liggja. Mér hefur lengi verið ljóst að spilling er mikil í lífeyrissjóðum okkar og ástæðan er augljós. Það er - og hefur lengi verið óbilandi tenging milli valds yfir fjármunum og fjármálaspillingar.  

[Vilhjálmur Árnason, 27.1.2010 kl. 11:36]

Ég fylgist með eftir bestu getu og hvet þig áfram. Takk fyrir.

[Helga Kristjánsdóttir, 27.1.2010 kl. 16:22]

   Ég  man,,,,,   en var nokkur að hlusta?

[Jóhann Elíasson, 27.1.2010 kl. 17:15]

...Og ætla forráðamenn lífaeyrissjóðanna ENN að halda því fram að tap vegna bankahrunsins SÉ ÓVERULEGT????

[Ragnar Þór Ingólfsson, 27.1.2010 kl. 17:24]

Þakka innlit og athugasemdir.

Það hefur ekkert breyst í íslensku þjóðfélagi.

Það er sorglegt hvernig aðgerðaleysi verkalýðsforystunnar er að drepa niður baráttuvilja launafólks.

Kveðja

Ragnar

[Vignir Ari Steingrímsson, 27.1.2010 kl. 21:16]

erum við með verkalýðsforystu....

ég hef ekki orðið var við það fyrirbæri í nokkur ár.

[Birgir Már (IP-tala skráð) 27.1.2010 kl. 23:57]

Sæll Ragnar, flott samantekt hjá þér. 

Ég hef nú reynt að ríghalda í þá bjargföstu trú að við Íslendingar værum svo vel upplýst og vel menntuð þjóð að svona illasiðaðir menn gætu ekki hafa komist upp með svona meint spellvirki í viðskiptalífinu óséðir og afskiptalausir. En svo virðist vera raunin.

Einn sem skrifaði athugasemd inn á bloggið mitt vísaði mér á þennan link hér: http://en.wikipedia.org/wiki/Psychopathy

Ég get ekki betur séð en hér sé verið að lýsa okkar "helstu" framagosum og útrásarvíkingum síðustu ára. Það er þá kannski ekki að undra að siðleysið hér hafi ekki átt sér mikil takmörk. 

Baráttu kveðja,

BMG

[Magnús Sigurðsson, 28.1.2010 kl. 10:32]

Enn og aftur, hvenær ætlar launafólk að gera þá kröfu til stjórnmálamanna að því sé ekki gert það með lögum, að láta 12% tekna sinna renna sjálfkrafa til lífeyrissjóða?

Sjóða sem eru svo laskaðir að aðeins áframhaldandi iðgjöld og verðtygging gerir það að verkum að stjórnendur halda launum því nú þegar er farið að skerða lífeyrisgreiðslur sem á eftir að stóraukast í framtíðinni.

[Ragnar Þór Ingólfsson, 28.1.2010 kl. 17:51]

Þakka innlit og athugasemdir.

Ef að lífeyrissjóðir ætla með einhverju móti að semju um nauðasamninga þá verða þeir að gera varúðarniðurfærslu á skuldabréfaeign sinni í þessum félögum. Sjáum nú muninn á Fons og Eimskip. Eimskip fór í naupasamninga en Fons ekki. Hjá fons eru skiptastjórar að krefjast riftunnar á hinum ýmsu brjálæðislega siðlausu fjármálagjörningum sem þar áttu sér stað sem hefðu klárlega firnst ef nauðasamningaleiðin hefði verið farin. Um hitt félagið fær svo engin að vita...

[Júlíus Björnsson, 30.1.2010 kl. 20:27]

Flytja liðið út í gámum til Tansaníu sem bíður upp á lægsta fangelsiskostnað sem fyrirfinnst. Glæpa mennirnir grafa djúpa holu þangað til hún er orðin nógu djúp þannig að þeir komist ekki upp úr henni.

Raki og pollar myndast fljót og mikið af fjölbreyttu prótín úrvali. Innfæddir segja betrun skila 100 % árangri enginn hingað til hefur farið tvisvar niður.

Við eigum að styrkja hin fátækari ríki heims í stað þess að borga skuldir EU fjárglæframanna. 

[Júlíus Björnsson, 1.2.2010 kl. 06:13]

Hvað segja launþegasamtökin um ákvörðun Félagsmálráðherra að fela fulltrúum græðgigeirans að leiðrétta hrun húsbréfakerfis.

Í stað þess að fara sértækarleiðir og leggja áherslu á upphæðir [fá einstaklinga] hefði þá ekki verið nær að byrja á almennum þannig að 40% fölsun höfuðstóls [miðað við þjóðartekjur á haus hélst sá sami og í UK síðan 1995: aldrei talað um góðæri þar]  væri öllu tryggð endurgreiðsla að hámarki 4 milljónir. Allmennt þarf ekki að réttlæta. Margir sparendur ættu þá séreignarlífeyri í dag og bjartari framtíð.

Ein fjölskylda sem færa 80 milljónir afskrifað sérstakir skjólstæðingar er það betra en 4 milljónir hjá tuttugu.

15 þúsund 4 milljónir eru 750 80 milljónir.

EU tilskipunin leggur áherslu á fjölda en ekki upphæðir til að tryggja trúverðugleika.

Varið ykkur á SamFó.  Maður lifir ekki á orðunum einum saman.